maandag 21 januari 2008

Later zwanger hoe meer kans op een jongen

Hoe later zwanger hoe meer kans op een jongen

Hoe langer een zwangerschap op zich laat wachten, hoe groter de kans op een jongen?! Er is een onderzoek gedaan waaruit blijkt dat de kans op een jongen groter wordt naarmate het langer duurt om zwanger te raken. Ruim 90 procent van de vrouwen die graag zwanger wilden worden, was binnen 12 maanden op natuurlijke wijze in verwachting. Bij de vrouwen bij wie het langer duurde voor ze zwanger werden, was het percentage jongetjes 57,6 procent. Wie na twee jaar zwanger werd, had in 60 procent van de gevallen een jongen. Na 3 jaar liep dit percentage op tot 65. Overigens gold dit niet voor vrouwen die met medische hulp zwanger zijn geraakt. Vermoedelijk is hangt de grotere kans op een jongen samen met "een beter zwemvermogen van de zaadcellen met Y-chromosoom". Om een eicel te kunnen bevruchten, moeten de zaadcellen door een slijmprop dringen die de baarmoeder beschermt. Hoe taaier de slijmprop hoe moeilijker de zaadcellen er doorkomen en hoe meer kans deze met een Y-chromosoom (de jongens dus) hebben om als eerste een eicel te bevruchten. (bron: nu.nl)

plannen kabinet en kinderopvang

Plannen kabinet en kinderopvang

Het idee om de overheid te laten betalen voor voor- en naschoolse opvang wekt weinig sympathie bij de ChristenUnie. "Gratis kinderopvang vind ik echt zot", aldus lijsttrekker André Rouvoet in een interview met NU.nl. Zijn partij is voor een naar eigen inzicht te besteden 'kindgebonden budget'. "PvdA-leider Wouter Bos kiest voor drie dagen opvang, want ouders hebben volgens hem óók een verantwoordelijkheid voor hun kind. Het is omgekeerd. De primaire verantwoordelijkheid ligt bij de ouders", zegt Rouvoet. De ChristenUnie-leider vindt het een "heel rare visie op wie nou eigenlijk verantwoordelijk is voor de opvang van kinderen". De PvdA wil dat drie dagen in de week kinderopvang gratis wordt voor alle ouders, of deze nu werken of niet. De VVD en D66 willen alleen gratis kinderopvang voor mensen die werken. GroenLinks wil net als PvdA dat kinderopvang gratis wordt voor alle kinderen, maar dan voor alle dagen. De SP wil de kinderopvang niet gratis maken, maar de inkomensafhankelijke bijdrage halveren. Het CDA wil de kinderbijslag verhogen en kinderopvang goedkoper maken. Om ouders tegemoet te komen in de kosten voor kinderopvang wil de ChristenUnie een kindgebonden budget invoeren, iets waar de SGP ook voor is. "Als we de ouders een steuntje in de rug willen geven dan moet dat naar álle ouders gaan", aldus Rouvoet. Het kindgebonden budget bundelt kindertoeslag, kinderbijslag en kinderopvang in één bedrag. "Daarbij profiteren in ons plan ook de ouders die kiezen voor informele opvang bij de buren of opa en oma, en de ouders die zelf voor hun kinderen zorgen." De kinderopvang wordt in 2007 al goedkoper. Het kabinet investeert 125 miljoen euro extra. Werkgevers zijn vanaf 2007 verplicht om eenderde van de opvangkosten voor hun rekening te nemen. Het verwachte effect op de arbeidsmarkt is omstreden. Een van de meest gebruikte argumenten vóor gratis kinderopvang is dat ouders - vooral moeders - meer zullen gaan werken. Dit argument wordt door het Sociaal en Cultureel Planbureau echter weerlegd. "De huidige kosten van kinderopvang vormen nauwelijks een belemmering voor de arbeidsparticipatie van moeders", zo meldde het SCP eind februari naar aanleiding van het o nderzoek 'Hoe het werkt met kinderen. Moeders over kinderopvang en arbeidsparticipatie'. Gemiddeld genomen beslaan de opvangkosten een kwart van het inkomen van de vrouw en een tiende van het huishoudinkomen. (Bron: Nu.nl oktober 2006)
Apen apen mensen na Niet alleen mensenbaby's steken hun tong uit als een boven de wieg hangende volwassene dat doet, ook apenbaby's imiteren dat gedrag. Dat levert bijzonder schattige filmpjes op. Het is weer eens wat anders: je tong uitsteken tegen een baby-aapje in naam van de wetenschap. Dat is wat de Italiaanse onderzoeker Pier Ferrari en zijn collega's hebben gedaan. Doel van de Italianen: uitvinden of makakenbaby's hetzelfde imitatiegedrag vertonen als mensenbaby's en jonge chimpansees. Pasgeboren mensenbaby's apen gedurende de eerste drie maanden bepaalde gezichtsuitdrukkingen van volwassenen na. Zo steken ze, weliswaar aarzelend, hun tong uit als een boven de wieg hangende volwassene dat doet. Ook een wijd opengesperde mond kan rekenen op voorzichtige imitatie. Dat alles gebeurt dankzij spiegelneuronen, groepjes zenuwcellen in ons brein die aktief worden bij het kijken naar anderen. Door afkijken en nadoen leren mensenbaby's via de spiegelneuronen bijvoorbeeld gezichtsuitdrukkingen, is het idee. Het was al bekend dat babychimps gezichtsuitdrukkingen van volwassen mensen kunnen imiteren. De Italianen wilden weten of jonge makaken hetzelfde gedrag vertonen. Uit eerder onderzoek was namelijk gebleken dat ook makaken groepjes spiegelneuronen in hun brein hadden. Voor het onderzoek nam een van de onderzoeker een jonge makaak op schoot, en trok de ander gekke gezichten. Pasgeboren makaken reageren niet of nauwelijks op uitgestoken tongen en opengesperde monden. Maar na drie dagen begint het imitatiegedrag. Heel voorzichtig steekt het mini-aapje af en toe zijn tong een stukje naar buiten, en dat ziet er zonder meer schattig uit. Na twee weken is het imitatiegedrag afgelopen. Bij chimpansees is die periode wat langer - twee maanden - en mensenbaby's houden het na-apen drie maanden vol. Tot nog toe werd er vanuit gegaan dat het imitatiegedrag alleen bij mensapen zoals chimpansee en gorilla voorkwam. Het onderzoek van de Italianen toont aan dat het al veel eerder in de evolutie is ontstaan. De makaken zijn 25 miljoen jaar geleden van de stamboom afgesplitst. (Bron: Noorderlicht, september 2006

zondag 20 januari 2008

Met het gesprek vertelde ze mij ook dat ik op de peutergroep en de bso moest.
Op mijn vorige stage moest ik ook al na de bso en de kinderopvang.
Ik zag hier echt tegen op. Ik vond bso niet echt leuk om mee te werken.

Ik wist het echt niet. Nu ik goed nagedacht heb vind ik bso echt super leuk om te doen. Je kan vrije activiteiten doen. De kinderen zijn namelijk niks verplicht. Je moet de thuis situatie nabootsen.
Ik heb een keer met de kinderen twister gedaan. Dit is een heel leuk spel, en best simpel.
We waren er een uur mee bezig. Je kunt de kinderen zo simpel vermaken. Ik dacht altijd veel te moeilijk. Dat doe ik nu helemaal niet meer.

Daarom zou ik wel op de bso willen werken, met combinatie met Kinderopvang anders heb je veel te weinig uren.
De kennismaking bij pino verliep een beetje moeizaam.
De hoofd van pino gaf heel veel eisen aan mij.
Ik ging daar weg met een vorovergebogen hoofd. Ik vond het niet leuk, ik dacht dat ik nog zoveel moest doen.

Nu ik eindelijk klaar ben denk ik pff, wat een makkie dit. Alleen eerder me map in orde maken. Daar heb ik altijd een beetje moeite mee. Ik moet echt werken aan het administratieve gedeelte.
Dit is me dan nog mee gegeven als "knelpunt"

Voor de rest heb ik heel veel geleerd hier. Van schoonmaken tot, de overdracht aan ouders.
Hier ben ik heel blij mee.
Hallo,
Nou ik heb afgelopen vrijdag mijn laatste functioneringsgesprek 4 gehad.
Ik was heel zenuwachtig. Ik heb dit altijd, ben zelfs al zenuwachtig voor een handbal training.
Dat zit in me aard, niks om bang voor te zijn. Het was gewoon spannend. Ik wist wel dat ik mijn stage zou halen, mijn map was alleen niet uitmuntend, ik ben net met mijn map bezig geweest. Eigenlijk had ik dat veel eerder moeten doen. Juf had gelijk.
Maar bij deze heb ik mijn stage gehaald. Ik vind het nog wel jammer dat ik naar school heen moet. Anders kon ik daar mooi blijven werken.

Ik ben ook een beetje laat met me blog. Ik had hier eerder aan moeten werken.
Ik vond het heel leuk om dit te doen.
Nu alleen nog een half jaartje naar school, en dan kom ik er wel.

maandag 14 januari 2008

Straffen
Waarschijnlijk had jij je, net als zoveel andere jonge ouders, voorgenomen om altijd begripvol te zijn voor je kind. Straffen vind je eigenlijk maar niks. En voor een groot deel heb je daar gelijk in. Het straffen van je kind mag in geen geval het belangrijkste element van de opvoeding worden.
Je kind belonen wanneer hij goed gedrag vertoont, is in veel gevallen beter. Want straf laat wel zien dat een bepaald gedrag ongewenst is, maar het geeft geen voorbeeld van hoe het wel moet. Maar soms is een straf nodig om te onderstrepen dat je meent wat je zegt. Hierbij is het verstandig om een aantal regels in acht nemen.

Regels bij het straffen
Wanneer je je kleuter straf geeft, kun je het beste zorgen voor een goede dosering. Als de straf te licht is, maakt het misschien weinig indruk op hem. Maar een straf mag ook niet te zwaar zijn, want dan kan je kind immuun worden voor straffen. Een lichte straf zal hem dan op den duur niet meer kunnen deren. Het is in ieder geval verstandig om altijd redelijk te blijven. Het is voor je kind heel verwarrend wanneer hij een hele zware straf krijgt, terwijl hij alleen maar een beetje ondeugend was.
Een straf dient bovendien op het juiste moment te worden uitgedeeld. Als je kind ’s ochtends stout is, is het niet verstandig om ’s avonds, als hij heel lief is, tegen hem te zeggen dat hij geen toetje krijgt vanwege zijn gedrag van die ochtend. Je kleuter begrijpt dan niet dat de straf het gevolg is van zijn gedrag.
Het is heel belangrijk om de verstandhouding met je kind goed te houden. Als je hem kwetst, bang maakt of te vaak straft, kan deze verstandhouding verslechteren. De kans bestaat dan dat je kleuter zich alleen maar slechter gaat gedragen en zich bovendien steeds ongelukkiger voelt. Ook kun je je kind beter niet straffen als hij al spijt heeft. Hij weet al dat hij stout is geweest en als je hem toch straft, kan zijn spijt veranderen in boosheid. Regels bij het straffen
Wanneer je je kleuter straf geeft, kun je het beste zorgen voor een goede dosering. Als de straf te licht is, maakt het misschien weinig indruk op hem. Maar een straf mag ook niet te zwaar zijn, want dan kan je kind immuun worden voor straffen. Een lichte straf zal hem dan op den duur niet meer kunnen deren. Het is in ieder geval verstandig om altijd redelijk te blijven. Het is voor je kind heel verwarrend wanneer hij een hele zware straf krijgt, terwijl hij alleen maar een beetje ondeugend was.
Een straf dient bovendien op het juiste moment te worden uitgedeeld. Als je kind ’s ochtends stout is, is het niet verstandig om ’s avonds, als hij heel lief is, tegen hem te zeggen dat hij geen toetje krijgt vanwege zijn gedrag van die ochtend. Je kleuter begrijpt dan niet dat de straf het gevolg is van zijn gedrag.
Het is heel belangrijk om de verstandhouding met je kind goed te houden. Als je hem kwetst, bang maakt of te vaak straft, kan deze verstandhouding verslechteren. De kans bestaat dan dat je kleuter zich alleen maar slechter gaat gedragen en zich bovendien steeds ongelukkiger voelt. Ook kun je je kind beter niet straffen als hij al spijt heeft. Hij weet al dat hij stout is geweest en als je hem toch straft, kan zijn spijt veranderen in boosheid.

Manieren van straffen
Er zijn een heleboel verschillende manieren om je kind straf te geven. Hierbij is het niet zo dat een zware straf beter is dan een lichte straf. Sterker nog, een zware straf kan averechts werken: het gedrag wordt onderdrukt, maar de neiging om het gedrag te vertonen, blijft gewoon bestaan. Bovendien is een milde straf vaak net zo effectief. Ook is het zo dat iedere vorm van straffen aan kracht inboet wanneer je er te vaak gebruik van maakt. Het is daarom verstandig om een straf alleen te gebruiken in situaties, waarin je kind een duidelijk vastgestelde regel overtreedt.
Wanneer je het onderstaande rijtje bekijkt, zul je begrijpen dat de ene manier van straffen beter en effectiever zal zijn dan de andere. Als ouder zul je zelf het beste kunnen bepalen welke manier van straffen het beste bij jouw manier van opvoeden en bij jouw kind past.Verbale straffen Boosheid Slaan Wegsturen Het onthouden van voorrechten Negeren Verbale straffenSoms heeft je kleuter het nodig om streng te worden toegesproken. Als jij met een glimlach zegt: Niet meer doen hoor, lieverd, zal hij vooral je glimlach zien en een uur later hetzelfde gedrag vertonen. Maar wanneer jij hem met een streng gezicht duidelijk maakt dat je zijn gedrag niet meer wilt zien, zal hij veel beter beseffen dat je meent wat je zegt. Wanneer je jouw kleuter toespreekt, is het bovendien beter om een beroep te doen op zijn gezonde verstand, dan om te dreigen met straf. Zeg liever: Ik wil graag dat je je speelgoed opruimt, omdat er mensen over kunnen vallen, dan Als je nu je speelgoed niet opruimt, stuur ik je naar je kamer.
Een andere verbale straf is dreigen. Dreigen kun je echter beter voorkomen. De kans bestaat namelijk dat je kind jou gaat uitdagen, om uit te proberen of je echt meent wat je zegt. Het is dan ook niet verstandig om te dreigen zonder deze dreigementen uit te voeren. Als je kleuter weet dat je meent wat je zegt, zal hij eerder luisteren.

Negeren
Als je kind maar blijft zeuren om een snoepje of steeds maar blijft vragen of hij televisie mag kijken, zou je hem kunnen negeren. Dit is echter geen goede oplossing in gevaarlijke situaties, bijvoorbeeld wanneer je kind met voorwerpen aan het gooien is. Ook kun je dit beter niet doen wanneer zijn gedrag vervelend is voor andere mensen.
Verwende kinderen: De Acht Mythen,
·Chick Moorman en Thomas Haller

Mythe #1 Je hoort het af en toe nog wel eens, Als baby’s te snel worden opgepakt als ze huilen zou je ze wel eens kunnen verwennen.

Realiteit: Je kunt een baby niet verwennen. Baby’s hebben het nodig om te worden aangeraakt, geknuffeld en te worden vastgehouden. Je kunt dus een baby niet verwennen. Baby’s huilen omdat ze honger hebben, ziek zijn, nat, zich oncomfortabel voelen of hebben behoefte aan aandacht. Je kunt gerust je baby oppakken zo veel als je zelf zou willen.

Mythe #2 Kinderen zouden niet op moeten groeien met het geloof dat ze alles kunnen hebben wat ze willen.

Realiteit: Het is wenselijk en een voorbeeld van effectief opvoeden als je kinderen leert dat ze juist wel alles kunnen hebben wat ze willen. Ze zullen er misschien wel voor moeten werken. En ze kunnen het misschien niet op dit moment krijgen. Als je kind tijdens het winkelen aan je vraagt, “Mag ik dit hebben?” en je reageert met, “Natuurlijk, hoe ga je dat betalen?” of “Wat ben je bereid te doen zodat je het kunt hebben?” Vraag, “Hoeveel geld heb je?” of “Heb je al een idee hoe je dat voor elkaar gaat krijgen?” Onze taak als ouders is het begeleiden van onze kinderen en te leren dat ze iets kunnen hebben als ze bereid zijn er iets voor te doen. Tijdens het proces dat het kind uitpluist hoe het voor elkaar kan krijgen waar hij of zij naar verlangt zal een kind leren om problemen op te lossen, te plannen, prioriteiten en de doelen stellen.. Het is mogelijk dat ze dan zelf leren zien wat de eigen invloed is op die dingen die ze willen bereiken in hun eigen leven. Dit heeft te maken met het zelfverantwoordelijk worden en staat ver weg van verwend zijn.

Mythe #3 Verwende kinderen bestaan.

Realiteit: Er bestaat niet zoiets als verwende kinderen. Verwennen is een conclusie, een oordeel dat mensen maken nadat bepaald gedrag is opgemerkt.Zijn er kinderen die zich verwend gedragen? Ja. Zijn er kinderen die net zo lang huilen totdat hun ouders zullen toegeven? Ja. Zijn er kinderen die gaan mokken als ze hun zin niet krijgen? Ja. Zijn er kinderen die niet blij lijken te zijn met kleine cadeautjes? Ja. Is dat wat ze verwend maakt? Nee. Het zijn kinderen die geleerd hebben of nieuwe manieren uitproberen om zo te krijgen wat ze willen.De kinderen zoals hierboven beschreven zijn niet verwend. Het zijn kinderen die gekozen hebben voor ongeschikt of niet passend gedrag, waarbij het nodig is dat het gedrag wordt bijgestuurd, welke andere keuzes mogelijk zijn. Dit zijn kinderen die kunnen leren dat er meer effectieve manieren bestaan om iets te willen of te vragen, hoe je op elkaar kunt reageren en hoe je gevoelens kunt uiten.

Mythe #4: “Verwend zijn” past goed als beschrijving van bepaalde kinderen

Realiteit: “Verwend zijn” is nooit een nauwkeurige beschrijving van kinderen. Het verwend zijn beschrijft geen gedrag. Het oordeelt.Label kinderen niet als verwend. Niet hardop, niet in je hoofd. Wanneer je kinderen labelt als verwend dan neig je te geloven dat ze verwend zijn. Wanneer je geloofd dat ze verwend zijn dan zul je meer kijken naar de dingen die geïnterpreteerd kunnen worden als verwend en zul je bewijs vinden dat het kind inderdaad verwend is. Jouw geloof zal zich verankeren en uiteindelijk zul je dit communiceren met je kinderen en zullen ze zichzelf zien als verwend.

Mythe #5 Het is belangrijk dat je kinderen verteld dat ze zich verwend gedragen en ze ook zo benoemen.

Realiteit: Het labelen van kinderen als verwend of ze vertellen dat ze zich verwend gedragen is geen handige opvoedkundige zet. Wanneer je een kind verwend noemt zal dit niet eerder overkomen als “verwend”. Het is waarschijnlijker dat het kind hoort verwend zijn is waardeloos. Wil je dat je kind van zichzelf denkt dat hij waardeloos verwend is?Als je aan een verwend kind denkt dan vraag je jezelf af, “Wat is het gedrag dat hij laat zien dat ik oordeel als verwend?” Dan communiceer je een beschrijving van dat gedrag verder met ieder andere handige informatie die je wilt delen. “Jenny, Ik zie je zitten met je hoofd naar beneden en een frons op je gezicht. Wil je me daarover wat vertellen? “Chico, dat klinkt als zeuren. Zeuren werkt niet bij mij. Je maakt de meeste kans bij mij als je iets wil vragen wat je wilt hebben of wat je van mij wil door dit op een gewone toon te doen en uit te leggen hoe jij zou kunnen helpen om het voor elkaar te krijgen.”Roland, het is mij opgevallen dat je heel weinig aandacht schonk aan het cadeautje wat oma aan je hebt gegeven en niet even bedankt. Is er een manier dat je haar kunt bedanken voor het geven ook als je het cadeautje niet zo leuk vind?

Mythe #7: Kinderen die een overvloed aan materialistische dingen hebben zullen vast wel verwend zijn.
Niet waar. Onze vriend kocht recent geleden een paard voor zijn twee jongens. Een goede vriend hoorde van de aankoop en zei, “ Daar ga je weer, je verwend je kinderen.” Is het verwennen als de kinderen hun bijdrage leveren met betrekking tot de aankoop, het schoonmaken van de stallen en een rol spelen in het voeden en verzorgen van het paard? Is het verwennen als ze leren over veiligheid in de omgang met grote dieren, een band opbouwen en veel leren van de zelfdiscipline die nodig is om het rijden onder de knie te krijgen. Is het verwennen als ze samen met hun vader werken in de schuur, zweten en lachen en veel leren van elkaar?Of je kind nu een fiets heeft met 28 versnellingen, een paard of een auto heeft met een open dak, het is geen indicatie of hij of zij verwend is. Kijk in de plaats daarvan naar de wijze waarop het materiaal is verkregen, hoe er mee wordt omgegaan en hoe de houding van het kind er tegenover is. Dat geeft je meer informatie over “ verwennen” dan de hoeveelheid van spullen die een kind heeft.

Mythe # 8 Verwende kinderen moeten worden veranderd.

Nee, ouders hebben nodig dat ze veranderen. Ouders hebben nodig dat ze hun houding ten opzichte van verwende kinderen veranderen en het kind zo te zien dat het een poging doet om de eigen verlangens te bereiken met ineffectieve manieren en gedrag. Ouders kunnen hun eigen gedrag veranderen en open staan en de tijd nemen om het nieuwe gedrag aan de kinderen te leren. Dat je als ouder bereid bent om de confrontatie aan te gaan. Om te gaan met conflicten, de tijd te nemen en te zoeken naar oplossingen.
BPV

ik heb op stage allerlei opdrachten gedaan.
1 opdracht die ik heel speciaal vond is: dat ik het opendeurenbeleid mocht plannen. Wie wat ging doen, welke opdracht.
Ik was ingepland met een andere groepsleidster van onze groep.
We moesten voor een week wat plannen. We deden de opdrachten tijdens de kerst.
Je kon echt heel veel opdrachten daar over vinden via internet. We hadden eigenlijk veel te veel opdrachten. Het was gelukkig maar voor een week. We konden kiezen uit kerstkaartjes,kerstmuts,kerstster,kerstliedjes, en nog veel meer

Deze opdracht had ik ook heel goed gemaakt volgens de leidster waar het samen mee deed.
Ze hebben zo veel lof over mij,oh echt ik moest maar gaan soliciteren als ik klaar was met school (18 juni)
Dit is echt een leuk kinderdagopvang om te werken. Het is niet erg groot, je kent ieder kind.
ieder ouder, ieder collega, zelfs de collega's die boven werken ken ik.
Je word daar zo in vertrouwen genomen. Ik heb hier echt mega veel geleerd.
Van schoonmaken(de detials), en de telefoon opnemen(doorverbinden)

Tenslotte, vind ik het gewoon jammer dat ik hier weg ga, ik kom wel terug, let maar op mijn woorden,
haha